Eylül'e Şiir
Her eylül şiirle gelirdi bana
Kaleme hasreti, yazdıkça artan
Takardın gül gibi onu yakana
Kendinden önceki şiiri tartan
Her eylül şiirle gelirdi bana
Ölümün kucağı huzur verirdi
Sararan yaprağa, yattıkça gülüm
Eylül'de geceler hep nur verirdi
Kalbim Allah diye attıkça gülüm
Ölümün kucağı huzur verirdi
Yıldızlar kaçardı gözlerimizden
Yaşanan aşkları görmezden gelip
Dudakta gizlenmiş her busemizden
Kaptığı ateşle gökleri delip
Yıldızlar kaçardı gözlerimizden
Hüzünle yoğurur, aşkla tutardık
Ağaran saçını yorgun Eylül'ün
Kızaran güneşe sevda katardık
Rengini alarak solgun bir gül'ün
Hüzünle yoğurur, aşkla tutardık
Sen uzak bahçeler içinde kaldın
Eylül'ün gam veren son günlerinde
Bilmem yokluğumdan ne zevkler aldın
Şu Göçmen kuşların düğünlerinde
Sen uzak bahçeler içinde kaldın
Söyleme diyorlar aşkı âleme
Cennetin kapısı aşkla kapalı
Eylüller geçse de sabret eleme
Tutarsın gün gelir solmaz bir dalı
Söyleme diyorlar aşkı âleme
Gözlerin sararmaz Eylül'de yalnız
Hasretin ateşi parlar derinde
Sevda ile tanışır Eylül'de her kız
Yeller eser nice aşkın yerinde
Gözlerin sararmaz Eylül'de yalnız
09.09.1999
Eklenme Tarihi: 06.01.2001
E. Kaftan
Paz Nis. 26, 2009 3:28 am
